SKRZYNIA WIANNA

Ściany pionowe łączone na cynki, wykrojem przypominające węgły, zacięte na rybi ogon. Wieko płaskie, jego krawędzie otoczone z trzech stron profilowaną listwą, osadzoną na felc. Wieko umocowane na prostych, pasowych zawiasach, przybitych wewnątrz skrzyni. Narożniki wieka wzmocnione blaszkami. Pośrodku z przodu płaski, żelazny guz – rozklepana główka wchodzącego do wewnątrz skrzyni bolca (jest częścią mechanizmu zamka). Krawędzie dna wystają sporo poza płaszczyznę ścian, otoczone z trzech stron przybitymi na nie profilowanymi listwami, tworząc rodzaj podwójnego, szerokiego gzymsu, oddzielającego ściany od podstawy. Wewnątrz skrzyni, po lewej stronie u góry prostokątny schowek o podwójnym dnie, zamykany gładką deseczką, na której napisano ołówkiem „Nr 15”. Litera „N” z ozdobnymi zawijasami. Taki sam napis wewnątrz na wieku. U góry, pośrodku ściany licowej otwór na klucz z prostokątną wykładką. Mechanizm zamka wymontowany z wnętrza skrzyni. PODSTAWA skrzyni deskowa, od strony szczytów pełna, od strony lica i z tyłu dwudzielna, w postaci krótkich deseczek (z obu brzegów), o wewnętrznych krawędziach łukowatych. Podstawa przymocowana tak, że tworzy jedną linię pionową ze ścianą. Deski podstawy również łączone na cynki, na krawędziach. Od strony lica deskowate nóżki podstawy malowane: środek bordowy, szerokie, pionowe pasy wzdłuż krawędzi, przy zewnętrznej zielony, przy wewnętrznej niebieski, oddzielone od środka wykropkowaną linią na przemian biało-czerwoną. Podstawa od strony ścian szczytowych bordowa gładka, gzyms: dolna listwa bordowa, górna zielona. ŚCIANY SZCZYTOWE bordowe, gładkie, ich pionowe krawędzie niebieskie (szerokość niebieskich pasów równa szerokości cynków). Pośrodku każdego szczytu owalny uchwyt z grubego drutu, umocowany na dwóch romboidalnych wykładkach. WIEKO malowane na bordowo, farba miejscami zatarta. Na wieku dwa oddalone od siebie prostokąty, malowane podwójnym biało-niebieskim konturem, z kwadratowymi wypustkami na narożach. Wewnątrz ramek jednakowe bukiety kwiatowe, zbudowane wzdłuż osi symetrii, która stanowi jednocześnie przekątną prostokątnego pola. Oś ta jest łodyżką bukietu zwieńczonego trójdzielnym tulipanem czerwonym, pomiędzy płatkami zielone „kurze łapki”. Tulipan ujęty w podłużne czerwone i żółte liście. Pod nim dwa strzępiaste niebiesko-żółte kwiatki (słabo czytelne). Niżej na esowatych, zielonych łodyżkach dwa pąki tulipana biało-czerwone, otoczone zielonymi liśćmi. Niżej znowu strzępiaste biało-niebieskie kwiatki na krótkich łodyżkach (prawie nieczytelne). Niżej na osi, na łukowatych, długich łodyżkach wielopłatkowe, okrągłe dwa kwiaty w narożach pola. Malowane konturem czerwonym, niebieskim, na zewnątrz kropkowanym żółtym. Środek biały, centralnie zielone kółko z czerwonymi płatkami. Poniżej tego kwiata z jego łodyżki wychodzą czerwone odnogi, zakończone żółtym liściem dębu i niebieskim owalem o biało wykropkowanym brzegu. W prawym, dolnym narożniku pola, na osi – przekątnej jescze podobny, wielopłatkowy, duży kwiat o czerwono-żółtym konturze w ujęciu podłużnych, żółtych liści. Niżej widoczny zielony liść dębu z czerwonymi żyłkami, po drugiej stronie prawdopodobnie drugi taki sam liść (dolne partie mocno zatarte). LICO. Tło bordowe. Dekoracja malarska rozmieszczona w polach jak na wieku, z tym że dodana środkowa czerwona ramka. W obu polach ten sam bukiet symetryczny, z wyjątkiem jednego elementu, który nie powtarza się po drugiej stronie osi. Oś symetrii, podobnie jak na wieku jest przekątną prostokątnego pola zdobniczego. Element występujący po jednej jej stronie, to czerwony kwiatek czteropłatkowy z żółtymi „kurzymi łapkami” pomiędzy płatkami. Wszystkie inne elementy występują na zasadzie symetrii. W trzech narożach (oba górne i lewe dolne) wielopłatkowe, duże, okrągłe kwiaty złożone z konturów: zewnętrzny niebieski, dalej żółty, czerwony, środek biały i centralnie kwiatek o kolistym, zielonym środku i luźno wokół ułożonych czerwonych płatkach. Spomiędzy zewnętrznych płątków kwiata dużego, wychodzą małe, białe „kurze łapki”. Wzdłuż łodygi – osi, ponadto na krótkich odnóżkach sześć białych stokrotek, z czerwonymi środkami, nieco powyżej prawego, dolnego narożnika znowu wielopłatkowy kwiat okrągły (na osi): żółto-czerwony kontur, biały środek, centralnie kwiatek. Pomiędzy płatkami zewnętrznymi niebieskie kropki. Ponadto, na dłuższych łodyżkach esowatych umieszczone elementy sercowate lub migdałowate. Najwyżej jakby biało-czerwony pąk tulipana w ujęciu zielonych liści, sercowaty, żółty z czerwonymi żyłkami i kropkowanym konturem oraz migdałowaty niebieski, czerwone żyłki, biały kropkowany kontur. Tło w polu zdobniczym ciemnozielone.Przestrzeń pomiędzy polami dość szczelnie wypełnia drzewkowaty bukiet symetryczny, umieszczony w donicowatym naczyniu z ozdobnymi uchami – zielono-białe. Z niego wychodzi pionowo prosta łodyżka zakończona trójdzielnym, czerwonym tulipanem z zielonymi „kurzymi łapkami”, pomiędzy płatkami w ujęciu czerwonych i zielonych liści. Tulipan malowany tuż pod wykładką zamka. Od pionowej łodyżki odchodzą dwoma łukami dwie boczne, obejmujące tulipan i wykładkę zamka. Na bocznych łodyżkach umieszczone przemiennie białe stokrotki z zielono-czerwonymi środkami (po obu stronach łodyżki) i migdałowate zielone liście, z biało kropkowanym konturem. Wieńczą je niebieskie stokrotki z czerwono-białymi środkami. W dole, nad naczyniem jeszcze dwa koliste kwiaty wielopłatkowe zielono-białe, z kropkowanym czerwonym konturem. Wzdłuż pionowych krawędzi lica drobny zygzak czerwony, dalej zielony pas, zakończony podwójną grubą, nieregularną linią, złożoną z łuków i łamań, biało-czerwoną. Za nią pionowy ciąg drobnych, wielokolorowych kwiatków. Gzyms poziomy, oddzielający podstawę od strony lica, malowany pasowo. Pas dolny niebieski, wyżej bordowy, z malowaną białą łamaną linią i czerwonymi i żółtymi kropkami, pas najwyższy gzymsu zielony. W 2020 r. skrzynia została poddana konserwacji w ramach dotacji z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego na realizację zadania pt.”Barwne, posażne, ocalenia warte. Konserwacja zabytkowych skrzyń posagowych z Kujaw i ziemi dobrzyńskiej”. Została ona przyznana w ramach programu „Wspieranie działań muzealnych” przy dofinansowaniu Samorządu Województwa Kujawsko-Pomorskiego.