Szafka kątowa

Szafka narożna o podstawie trójkątnej ze ściętymi dwoma narożnikami. Środkowa część zwieńczona gzymsem falistym, przerywanym szczytem posiada pełne drzwi. W dolnej części mieści się wysuwana szuflada. Wszystkie zewnętrzne części dekorowane wstęgową czarną intarsją: na szufladzie prostokąt ze ściętymi narożnikami; na drzwiczkach prostokąt z wpisanym wewnątrz formami esowatymi i ceowymi, które tworzą zarys wydłużonego rombu; boczne ścianki części środkowej ozdobione intarsją w postaci wydłużonego prostokąta z dwoma stylizowanymi rombami.
Przy drzwiczkach po lewej stronie mosiężny zamek z okuciem, zaś przy szufladzie mosiężny okrągły uchwyt z szyldzikiem w kształcie rozetki.
Wnętrze szafki podzielone na trzy równe części za pomocą dwóch półek, przy czym najniższa część posiada dwie szuflady.
Duża dolna szuflada łączona jest na skośne, nieregularne wczepy. Dno szuflady przyklejone.
Szafka stoi na podstawie podpartej trzema nogami tralkowymi o formie wazowej, z wiązaniem oskrzyniowym w postaci szerokiej, zewnętrznie profilowanej listwy.